του Ν.Μπαγιαρτάκη
Η εφημερίδα Καθημερινή παρουσίασε μία αποκάλυψη τις προηγούμενες μέρες, για τον Βαρουφάκη και την προσπάθεια του να χακάρει την Γ.Γ.Δ.Ε. Σαββαίδου Κατερίνα για να ετοιμάσει το παράλληλο νόμισμα IOU( I Owe You = Σου χρωστάω ή Υποσχετική).
Τα Μ.Μ.Ε. μας χειραφετούν σε μία συγκεκριμένη οπτική του θέματος (και αυτή έχει την σημασία της, όπως και να την αντιλαμβάνεται ο καθείς από εμάς). Παρόλο τον ντόρο και τον κουρνιαχτό που ξεσηκώθηκε, κανένα μέσο ενημέρωσης (άρα και ο κόσμος που "τρέφεται" από τις μασημένες απόψεις των πλουμιστών ακριβών Παπαγάλων των Μ.Μ.Ε.) δεν ανέδειξε το ζήτημα ως εξής, είναι δυνατόν ο Υπουργός Οικονομικών της χώρας να μην μπορεί να πάρει τα στοιχεία που θέλει από τον υπάλληλο του, εν προκειμένω την κυρία Σαββαίδου που διατελεί Γ.Γ.Δ.Ε. (Γενική Γραμματέας Δημοσίων Εσόδων);
Booking.com
Δεν καταργείται η ιεραρχία της εξουσίας; Δεν μπορεί ένας Υπουργός στο οποιοδήποτε Υπουργείο της χώρας υπάρχει να ασκήσει την δική του πολιτική; Είναι δυνατόν; Σε ποιά χώρα του κόσμου, αυτή η πρακτική είναι αποδεκτή; Τι είδους Πολιτεία είναι αυτή; Οι πολίτες που μετέχουν στις εκλογές, υποτίθεται ότι εκλέγουν τους αντιπροσώπους τους και αυτοί στην πράξη καταργούνται από διορισμένους Γενικούς Γραμματείς που είναι τοποθετημένοι από ένα αόρατο χέρι των Δανειστών (της Τραπεζικής ελίτ και των Πολυεθνικών), πόσο ελεύθεροι είναι αυτοί οι πολίτες και κυρίαρχοι; Ποιός ο λόγος να κατασπαταλούνται λεφτά για εκλογές; Για κόμματα; Για τα πολιτικά τζάκια; Εφόσον όλοι αυτοί δεν παίζουν κυρίαρχο ρόλο αλλά συμπληρωματικό, αν όχι διακοσμητικό.
Σε αυτή την χώρα που οι πολιτικοί από μόνοι τους παραχωρούν την εθνική κυριαρχία της χώρας και του λαού, μετατρέποντας τους πολίτες κράτους σε υπηκόους αποικίας, όπου είναι υπό την εξουσία των Δανειστών μας και από τις παράνομες πρακτικές κατά το Διεθνές Δίκαιο δεν καταγγέλονται, αντίθετα είναι αποδεκτές κάθε φανερή και μη φανερή εντολή που δίνουν στους ντόπιους τοποτηρητές.
Σε αυτή την χώρα που οι πολιτικοί από μόνοι τους παραχωρούν την εθνική κυριαρχία της χώρας και του λαού, μετατρέποντας τους πολίτες κράτους σε υπηκόους αποικίας, όπου είναι υπό την εξουσία των Δανειστών μας και από τις παράνομες πρακτικές κατά το Διεθνές Δίκαιο δεν καταγγέλονται, αντίθετα είναι αποδεκτές κάθε φανερή και μη φανερή εντολή που δίνουν στους ντόπιους τοποτηρητές.
Με την συμφωνία ότι οι Τοποτηρητές-Πολιτικοί θα διασφαλίζουν εαυτόν και φίλους στην ολοκληρωτική καταστροφή που συντελείται στην χώρα από τους δανειστές και αυτοί ως συνεργοί τους. Στην πραγματικότητα όλο το πολιτικό προσωπικό αναγνωρίζει ότι υπάρχει μία μη ομολογούμενη προς εμάς συμφωνία, όπου θα αναλαμβάνουν τα προνόμια οι πολιτικοί της χώρας και θα είναι κυρίαρχοι οι δανειστές, ανεξάρτητα της θέλησης του λαού για αλλαγή πολιτικής. Οι δανειστές τοποθετούν τους εκλεκτούς Γραμματείς τους και αυτοί αναλαμβάνουν να φέρουν εις πέρας τις απαιτήσεις τους, χωρίς να υπάρχει λόγος στο ποιό κόμμα έχει αναλάβει την εξουσία, ποιός είναι Υπουργός, ποιός είναι πρωθυπουργός και με ποιά πολιτική ατζέντα εκλέχθηκε.
Δυστυχώς η κυρία Σαββαίδου δεν είναι η μόνη διορισμένη εκ των Βρυξελλών, υπάρχει ο κύριος Γεωργίου της ΕλλΣτατ (Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία), η πρώην διευθύνουσα σύμβουλος στο ΤΧΣ κυρία Σακελλαρίου, ο πρώην Γραμματέας κύριος Θεοχάρης (νυν βουλευτής από το Ποτάμι), φυσικά ο διοικητής κύριος Στουρνάρας στην Τράπεζα της Ελλάδος και πόσοι άλλοι που δεν είναι γνωστοί προς τους Άγριους, το ευρύ κοινό της χώρας. Δεν γνωρίζουμε από την πραγματικότητα ούτε την κορυφή του Παγόβουνου, δηλαδή το 10% από την αλήθεια. Είμαστε απλά θεατές σε ένα στημένο έργο και αποδεχόμαστε τα δεσμά που μας επιβάλουν οι κυρίαρχοι δανειστές, υποβασταζόμενοι από τα πολιτικά κόμματα της Μεταπολίτευσης.
Αν δεχόμαστε τα κόμματα αυτά, όπου αποδέχονται την παρούσα αποκαρδιωτική κατάσταση, με το να υπάρχουν ιδεολογίες και πολιτικές ατζέντες που προεκλογικά αφηγούνται για τα λεφτόδεντρα που υπάρχουν στα προγράμματα τους και εμείς αναζητούμε ποιό προεκλογικό αφήγημα είναι αυτό που έχει την πιο μεγάλη κάνουλα, όπου θα ρέει αφειδώς το χρήμα, τότε είμαστε καταδικασμένοι να ζήσουμε έναν καταστροφικό Μεσαίωνα. Δυστυχώς η αποτυχία δεν είναι στα πρόσωπα του πολιτικού συστήματος, αλλά βρίσκεται στο ίδιο το πολιτικό σύστημα, όπου όπως έλεγε ο Ρουσσώ για τους Άγγλους, στο βιβλίο του το Κοινωνικό Συμβόλαιο για το σύστημα Γουεστμίνστερ (ή Κοινοβουλευτισμός):
Δυστυχώς η κυρία Σαββαίδου δεν είναι η μόνη διορισμένη εκ των Βρυξελλών, υπάρχει ο κύριος Γεωργίου της ΕλλΣτατ (Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία), η πρώην διευθύνουσα σύμβουλος στο ΤΧΣ κυρία Σακελλαρίου, ο πρώην Γραμματέας κύριος Θεοχάρης (νυν βουλευτής από το Ποτάμι), φυσικά ο διοικητής κύριος Στουρνάρας στην Τράπεζα της Ελλάδος και πόσοι άλλοι που δεν είναι γνωστοί προς τους Άγριους, το ευρύ κοινό της χώρας. Δεν γνωρίζουμε από την πραγματικότητα ούτε την κορυφή του Παγόβουνου, δηλαδή το 10% από την αλήθεια. Είμαστε απλά θεατές σε ένα στημένο έργο και αποδεχόμαστε τα δεσμά που μας επιβάλουν οι κυρίαρχοι δανειστές, υποβασταζόμενοι από τα πολιτικά κόμματα της Μεταπολίτευσης.
Αν δεχόμαστε τα κόμματα αυτά, όπου αποδέχονται την παρούσα αποκαρδιωτική κατάσταση, με το να υπάρχουν ιδεολογίες και πολιτικές ατζέντες που προεκλογικά αφηγούνται για τα λεφτόδεντρα που υπάρχουν στα προγράμματα τους και εμείς αναζητούμε ποιό προεκλογικό αφήγημα είναι αυτό που έχει την πιο μεγάλη κάνουλα, όπου θα ρέει αφειδώς το χρήμα, τότε είμαστε καταδικασμένοι να ζήσουμε έναν καταστροφικό Μεσαίωνα. Δυστυχώς η αποτυχία δεν είναι στα πρόσωπα του πολιτικού συστήματος, αλλά βρίσκεται στο ίδιο το πολιτικό σύστημα, όπου όπως έλεγε ο Ρουσσώ για τους Άγγλους, στο βιβλίο του το Κοινωνικό Συμβόλαιο για το σύστημα Γουεστμίνστερ (ή Κοινοβουλευτισμός):
Οι Άγγλοι νομίζουν ότι είναι ελεύθεροι, ενώ στην πραγματικότητα είναι ελεύθεροι μία μέρα στα πέντε χρόνια. Έτσι και εμείς θα τρέφουμε ως αγνοί και απαίδευτοι τις ελπίδες μας, ότι έχουμε την δύναμη με την σωστή επιλογή προσώπων, να βρούμε τον κατάλληλο που θα μας απαλλάξει από τα δεινά μας και από τους εφιάλτες μας. Η αλήθεια είναι ότι οι επιλογές στα 41 χρόνια Μεταπολίτευσης δεν είναι και οι πλέον ενδεδειγμένες, κοιτάζοντας εκ των υστέρων την πορεία της χώρας και του λαού της, αλλά και σήμερα αποδείχτηκε στις τελευταίες εκλογές ότι δεν φταίνε οι βοσκοί.
Αλλά αυτή η στάνη αυτό το γάλα βγάζει και εάν δεν υπάρξει αλλαγή του πολιτικού συστήματος σε μία κατεύθυνση προς την Δημοκρατία (την αληθινή Δημοκρατία, όχι τον Κοινοβουλευτισμό), όπου οι αποφάσεις θα είναι με συμμετοχή του κόσμου. Τότε δυστυχώς είμαστε αναγκασμένοι να αποδεχτούμε την κυριαρχία των ξένων και να έχουν εντεταλμένους φύλαρχους, αυτούς τους οποιούς εκλέξαμε.